Özlem

Ben çerçevelerin arkasına gizlenmiş anılar,
Senin adın Özlem.
Ben çöpe fırlatılmaktan son anda kurtulmuş kağıtlar
Senin gülüşün hafızam.
Sana sarıldığım huzur dolu gecenin ardından
Unut beni Özlem.
Şu sıralar ne ben senin, nede sen benim olabilirsin.
Senelerin ardından doğacak pembe güneş ile
Bir sabah birleşecek gözlerimiz
Ve tekrar aşık olacağız o sabah.
Bu sefer tek gecelik değil,
Ömürlük sarılacağım beline.
O vakte kadar sil beni gözlerinden Özlem.
Alışmasın bana, sıkılmasın benden gözlerin.
Bir gün zaten göreceksin
Buz kesmiş odunların gözlerimin içinde
Nasıl volkan olup taştığını.
O zamana dek ölü bil beni Özlem.
Seninle yeniden doğmaya gelene dek.
Bir an önce özgür ol Özlem
Kalbin bana tutsak düşene dek.