22 Mart 2016 Salı

Haber

Karanlık arıyorum gözlerimde, kalbimin kayan yıldızlarına dokunabilmek için. Yorgunluk ciğerlerime dumanlarla salındığında karaltı hissediyorum zihnimde, gözlerimin önüne gün ışığı düşmezcesine.

Bedenim hüzünlü yer yüzü doğrularını kustuğunda, ay ışığının tılsımı göğsümden içeri çöküyor. Çöküyorum... Yinede yıkılmıyor omuzlarım, düşmüyor tozlar yalnızlığın vurduğu sırtımın kıyılarından. Derin nefes çekişleri arasında boğuluyorum, en güzel renklere boyanmış mercanlar, fersah fersah diplerde, onlara katılıyorum. Camdan yapılma şeffaf ruhuma karalar düşüyor, delip geçiliyorum, kırılmıyor, parçalanmıyorum.

Gecenin parmak uçlarımı kanatan melodisine, gözlerimi kapatıyorum ve yine dudaklarıma yerleştirdiğim pembeliklerle, maviliğin soğukluğunu yutuyorum.

Bir haber işitiyorum solmuş kulaklarımdan yayılarak hissizliğime akan:
"Kabul et ki;
Kanaya kanaya yalnızsın işte...
Acıya acıya kalabalık
Ve
Mutlu mesut terk edilmiş."

Dizlerimin üzerine çöktüm, tüm çıplaklığımla teslim oluyorum, geceye...

...Size.